HR 29 april 2011, ECLI:NL:HR:2011:BQ2935 (Bouwcombinatie/Liander)
De beheerder van een elektriciteitsnet die compensatievergoedingen heeft moeten betalen aan afnemers doordat zij te lang van stroom verstoken zijn geweest, kan die vergoedingen verhalen op de veroorzaker van de stroomstoring.
Bij graafwerkzaamheden bij de aanleg van de Betuweroute in Tiel heeft een aannemer een kabelbed met spanningskabels beschadigd. Dit heeft geleid tot een grootschalige stroomstoring, die ruim zeven uur duurde. Om de netbeheerders te prikkelen de netten goed te onderhouden en storingen snel te verhelpen, bepaalt de toepasselijke wet- en regelgeving (de Elektriciteitswet en de zogeheten Netcode) dat de netbeheerder compensatievergoedingen moet uitkeren aan de door de storing getroffen afnemers van de elektriciteit, als de storing langer dan vier uur duurt.
Netbeheerder Liander had op grond van die bepalingen compensatievergoedingen uitgekeerd en vervolgens de aannemer voor die kosten aansprakelijk gesteld. De aannemer heeft daarop betoogd dat compensatievergoedingen niet kunnen worden verhaald op de partij die de storing veroorzaakt, omdat dat de functie van “prikkel” zou tenietdoen. De compensatievergoeding is immers het gevolg van het niet binnen vier uur verhelpen van een storing. Nu dat de norm uit de regelgeving is voor de tijd waarbinnen storingen hersteld moeten kunnen zijn, moeten de compensatievergoedingen geheel voor rekening van de netbeheerder komen.
De Hoge Raad heeft uiteindelijk Liander in het gelijk gesteld:
“3.3.3 Uit de hiervoor […] genoemde bepalingen kan, mede gelet op de totstandkomingsgeschiedenis ervan, niet worden afgeleid dat op de netbeheerder ten opzichte van de afnemer de verplichting rust om een stroomstoring binnen vier uur te verhelpen en dat wanneer daaraan niet wordt voldaan, ervan moet worden uitgegaan dat de netbeheerder zijn organisatie niet adequaat heeft ingericht. De verplichting tot voldoening van een compensatievergoeding is niet erop gebaseerd dat de netbeheerder, reeds door de enkele overschrijding van de vier-uren-norm, wanprestatie pleegt tegenover de afnemer. Zij is gebaseerd op de in de voormelde regelingen neergelegde bedoeling van de wetgever de afnemer een redelijke compensatie te verschaffen voor de door hem geleden schade, ongeacht het antwoord op de vraag of de netbeheerder tegenover hem civielrechtelijk aansprakelijk is.”
