Incidentele vordering tot verwijdering van bijlagen bij procesinleiding uit dossier?
HR 7 november 2025, ECLI:NL:HR:2025:1658
Een incidentele vordering tot verwijdering van stukken uit het dossier, op de grond dat deze stukken gelet op art. 419 lid 2 Rv geen rol kunnen spelen bij de beoordeling van het cassatiemiddel, wordt afgewezen. De reden is dat in een andere zaak, die nu aanhangig is, zal worden ingegaan op de vraag of, en, zo ja, onder welke voorwaarden en op welke wijze, een uitzondering moet worden gemaakt op de regel van art. 419 lid 2 Rv, in het bijzonder vanwege het beroep van de betrokkene op art. 3 EVRM en art. 13 EVRM. (meer…)
Vernietiging instemming DNB geen grond voor vernietiging fusie
HR 10 oktober 2025, ECLI:NL:HR:2025:1544
Een fusie is geldig zolang de rechter de fusie niet heeft vernietigd. Het ontbreken van instemming van DNB is geen grond voor vernietiging van de fusie. In de parlementaire geschiedenis is geen steun te vinden voor de opvatting dat art. 1:23 lid 1 Wft alleen betrekking heeft op rechtshandelingen tussen een financiële onderneming en particuliere of zakelijke klanten en dat privaatrechtelijke rechtshandelingen tussen financiële ondernemingen buiten het toepassingsbereik van art. 1:23 lid 1 Wft vallen. Art. 3:119 lid 4 Wft houdt niet in dat, in afwijking van art. 1:23 lid 1 Wft, door het ontbreken van instemming van DNB de overdracht van rechten en verplichtingen nietig of vernietigbaar is. (meer…)
Is het onrechtmatig om voor de tweede maal bewijsbeslag te leggen?
HR 31 oktober 2025, ECLI:NL:HR:2025:1631
Tussen partijen was onenigheid ontstaan over de vraag of een eerste bewijsbeslag was vervallen. Daarom heeft verweerder in cassatie zekerheidshalve opnieuw beslag gelegd. Tegen deze achtergrond kon het hof oordelen dat de omstandigheid dat verweerster de bewaarder niet had geïnstrueerd de eerder beslagen bescheiden te vernietigen, niet meebracht dat het tweede beslag onrechtmatig was. (meer…)
Cassatievlog #146 | Rechtskeuze voor een deel van een buitenlands rechtsstelsel
Hoge Raad 7 november 2025, ECLI:NL:HR:2025:1665
De partijen bij een overeenkomst mogen op grond van art. 3 Rome I-Verordening zelf kiezen welk rechtsstelsel op hun overeenkomst van toepassing is. Die bepaling staat er niet aan in de weg dat zij kiezen voor een deel van een buitenlands rechtsstelsel in plaats van dat stelsel in zijn geheel, zo oordeelt de Hoge Raad in zijn arrest van 7 november 2025. Dat geldt ook als zij daarmee zouden afwijken van dwingende bepalingen van het recht dat verder op hun overeenkomst van toepassing is. Monique Hazelhorst bespreekt de uitspraak in 4 minuten.
Merkenrechtelijke rechtsverwerking
HR 10 oktober 2025, ECLI:NL:HR:2025:1549
PK verkoopt vitamines en voedingssupplementen in Nederland. Zij is houdster van de merkrechten op het Benelux woord- en beeldmerk LUCOVITAAL. Ook Vemedia verkoopt vitamines en voedingssupplementen in Nederland. Vemedia heeft het Benelux woord- en beeldmerk LEEF VITAAL gedeponeerd.
In de periode 2007-2019 bood Vemedia producten aan in een bepaalde verpakking waarop het LEEF VITAAL merk onderaan was afgebeeld (verpakkingstekens 1). In oktober 2009 heeft PK Vemedia gesommeerd het gebruik van het LEEF VITAAL merk te staken. Vanaf 2019 biedt Vemedia haar producten aan in een nieuwe verpakking met het LEEF VITAAL merk bovenaan (verpakkingstekens 2)
In deze procedure heeft PK staking gevorderd van iedere inbreuk op haar merken in de zin van de verpakkingstekens. Het hof heeft de vorderingen afgewezen en daartoe – in de kern – overwogen dat PK in oktober 2009 wist dat Vemedia het LEEF VITAAL merk gebruikte en dat PK dit gebruik meer dan vijf jaar heeft gedoogd, zodat sprake is van merkenrechtelijke rechtsverwerking. (meer…)