Verjaring vernietiging ex artikel 3:34 lid 2 BW en bekrachtiging bij Selbsteintritt
HR 3 februari 2017, ECLI:NL:HR:2017:150
Op de verjaring van een rechtsvordering tot vernietiging ex art. 3:34 lid 2 BW is art. 3:52 lid 1 aanhef en onder d BW van toepassing. De term ‘onbekwaamheid’ in art. 3:52 lid 1, aanhef en onder a, BW ziet uitsluitend op de gevallen van art 1:234 lid 1 BW en art. 1:382 lid 2 BW, waar de wet bepaalt dat een persoon niet bekwaam is tot het verrichten van rechtshandelingen als bedoeld in art. 3:32 BW. (meer…)
Maatstaven bij exhibitievorderingen in IE-zaken: vragen aan het HvJEU
HR 9 december 2016, ECLI:NL:HR:2016:2834 (Synthon/Astellas)
Prejudiciële vragen aan het HvJEU over de maatstaf voor toewijsbaarheid van een exhibitievordering in IE-zaken: moet onderscheid moet worden gemaakt al naargelang de partij van wie exhibitie wordt verlangd, een (beweerdelijke) inbreukmaker is of een derde? En aan de hand van welke maatstaf moet de gegrondheid worden beoordeeld van een nietigheidsverweer? (meer…)
Rechter hoeft dwangsom niet te maximeren; niet gemaximeerde dwangsom vormt geen punitieve sanctie
HR 24 februari 2017, ECLI:NL:HR:2017:310
Aan een bevel tot het voldoen aan de fiscale informatieplicht is in deze zaak door de rechter een dwangsom verbonden zonder dat daarbij een maximum is bepaald. Dit mag de rechter doen, nu hij een discretionaire bevoegdheid heeft om aan op te leggen dwangsommen al dan niet een maximum te verbinden. Van een verplichting om aan de dwangsom een maximum te verbinden is geen sprake. (meer…)
Aansprakelijkheid franchisegever voor onjuiste omzetprognose
HR 24 februari 2017, ECLI:NL:HR:2017:311 (Eiser/Street-One)
De franchisegever die een onjuiste omzetprognose aan zijn wederpartij verschaft, handelt onder omstandigheden onrechtmatig niet alleen indien hij weet dat dit rapport fouten bevat, maar ook indien onzorgvuldigheid van de franchisegever of van een persoon voor wie hij aansprakelijk is heeft geleid tot de fouten in het rapport. (meer…)
Wilsvertrouwensleer bepalend voor uitleg brief tussen zakelijke partijen
HR 24 februari 2017, ECLI:NL:HR:2017:315
De vraag hoe een brief moet worden uitgelegd, dient te worden beantwoord aan de hand van de wilsvertrouwensleer, zoals neergelegd in art. 3:33 en 3:35 BW. Daarbij zijn alle omstandigheden van het geval van belang en komt geen beslissend gewicht toe aan de meest voor de hand liggende taalkundige betekenis van de in de brief gebruikte bewoordingen, ook niet als uitgangspunt. (meer…)