Ter zitting, of niet – voorwaarden voor een mondelinge uitspraak (Wvggz)
HR 21 januari ECLI:NL:HR:2022:58
Een handelwijze waarbij vier dagen na de mondelinge behandeling mondeling uitspraak wordt gedaan (waarvan telefonisch wordt bericht) strookt niet met art. 30p Rv en evenmin met de aanvaarde bestaande praktijk voor spoedeisende gevallen. (meer…)
Geldt de vervaltermijn van art. 7:663 BW ook voor een vordering op een bestuurder vanwege het niet tijdig melden van betalingsonmacht?
HR 14 januari 2022, ECLI:NL:HR:2022:13
De in art. 7:663 BW genoemde vervaltermijn van een jaar geldt niet voor de aansprakelijkheid van een bestuurder voor achterstallige pensioenpremie op grond van art. 23 Wet Bpf 2000. (meer…)
Cassatievlog #004 | De persoonlijke aansprakelijkheid van bestuurders voor achterstallige pensioenpremies
HR 14 januari 2022, ECLI:NL:HR:2022:13
Maartje Möhring vertelt in drie minuten over een arrest van de Hoge Raad over de aansprakelijkheid van bestuurders voor achterstallige pensioenpremies. In dat arrest gaat de Hoge Raad – aan de hand van de algemene regels uit Boek 6 BW – in op de vraag of de aansprakelijkheid van de bestuurder afhankelijk is van de aansprakelijkheid van de rechtspersoon.
Cassatievlog #004 is ook als podcast beschikbaar.
Prejudiciële vragen: recht op huurprijsvermindering vanwege coronacrisis
HR 24 december 2021, ECLI:NL:HR:2021:1974
Hebben huurders van bedrijfsruimten recht op een tijdelijke vermindering van de huurprijs als sprake is van omzetverlies als gevolg van de corona-maatregelen? De Hoge Raad beantwoordt deze vraag in dit arrest bevestigend op basis van de regeling van onvoorziene omstandigheden. (meer…)
Bewijsvermoedens niet-uitgevoerd verrekenbeding
HR 17 december 2021, ECLI:NL:HR:2021:1922
De bewijsvermoedens van art. 1:136 lid 2 BW en art. 1:141 lid 3 BW brengen mee dat de tot verrekening gerechtigde echtgenoot in beginsel kan volstaan met stellen en aannemelijk maken dat de andere echtgenoot bij het einde van het huwelijk bepaalde vermogensbestanddelen heeft. Het ligt dan op de weg van de andere echtgenoot om te stellen en zo nodig te bewijzen dat het bij het einde van het huwelijk aanwezige vermogen of bepaalde bestandsdelen daarvan niet gevormd is uit wat verrekend had moeten worden. Daartoe mag van die echtgenoot worden verwacht dat hij aanvoert hoe de vermogensbestanddelen in kwestie zijn gefinancierd of verkregen en dat hij zo nodig bescheiden overlegt die dit afdoende onderbouwen. (meer…)