Selecteer een pagina
Verstrekkende sanctie (verval)beding in commercieel contract behoeft geen expliciete vermelding

Verstrekkende sanctie (verval)beding in commercieel contract behoeft geen expliciete vermelding

HR 7 februari 2014, ECLI:NL:HR:2014:260 (Afvalzorg c.s./Slotereind)

(1) Ook waar een beding verstrekkende gevolgen heeft (zoals een vervalbeding) of waar het een overeenkomst tussen twee professionele partijen betreft die zich hebben laten bijstaan door juridische adviseurs, kunnen de omstandigheden van het geval meebrengen dat een andere dan de taalkundige betekenis aan de bepalingen van de overeenkomst moet worden gehecht. (2) Bij de toepassing van een contractueel vervalbeding wegens te late melding van een klacht moet mede acht worden geslagen op enerzijds het ingrijpende rechtsgevolg daarvan en anderzijds de concrete belangen waarin de schuldenaar door de late klacht is geschaad. Lees meer…

Bopz: de AVG is (nog) niet bevoegd een geneeskundige verklaring af te geven

Bopz: de AVG is (nog) niet bevoegd een geneeskundige verklaring af te geven

HR 7 februari 2014, ECLI:NL:HR:2014:270

Dat een arts voor verstandelijk gehandicapten (AVG) na de inwerkingtreding van de wet van 4 december 2013 (Stb. 2013/560) krachtens art. 1 van de Wet Bopz bevoegd zal zijn de voor gedwongen opneming van een verstandelijk gehandicapt persoon vereiste verklaring af te geven, is onvoldoende om te oordelen dat een AVG daartoe ook voor de inwerkingtreding van de wet bevoegd was. Daarbij is mede van belang dat in deze wet aan de hier bedoelde wijziging van art. 1 Wet Bopz geen terugwerkende kracht is verleend. Lees meer…

Hernieuwde toekenning WAO-uitkering geeft niet zonder meer recht op aanvullende uitkering op grond van CAO

Hernieuwde toekenning WAO-uitkering geeft niet zonder meer recht op aanvullende uitkering op grond van CAO

HR 31 januari 2014, ECLI:NL:HR:2014:218

Wanneer een werknemer op grond van een hernieuwde toekenning in de zin van artikel 43a lid 1 WAO (opnieuw) een WAO-uitkering ontvangt, brengt dat niet automatisch mee dat hij tevens opnieuw aanspraak kan maken op de aanvullende uitkering waar hij volgens de toepasselijke CAO recht op had bij de eerste vaststelling van arbeidsongeschiktheid door het UWV. Wanneer het reglement bij de CAO voor de hoedanigheid van uitkeringsgerechtigde als eis stelt dat de werknemer, op het moment dat hij de WAO-uitkering toegekend krijgt, verzekerd is via een werkgever in de metaal of techniek, dan geldt dat ook wanneer het gaat om een hernieuwde toekenning. Is de werknemer op dat moment niet meer bij een dergelijke werkgever werkzaam, dan kan hij geen aanspraak maken op de aanvullende uitkering. Lees meer…

Beoordeling in hoger beroep van pluraliteit van schuldeisers na betaling van steunvorderingen

Beoordeling in hoger beroep van pluraliteit van schuldeisers na betaling van steunvorderingen

HR 17 januari 2014, ECLI:NL:HR:2014:98 (X / Unitco B.V.)

Voor het in hoger beroep handhaven van een faillissement is vereist dat ook ten tijde van de appelprocedure het bestaan van steunvorderingen summierlijk is gebleken. De opvatting dat deze pluraliteit van schuldeisers in een uitgesproken faillissement moet worden aangenomen, tenzij het tegendeel aannemelijk is gemaakt, is dus onjuist. Het (laten) betalen van steunvorderingen in een faillissementssituatie is niet zonder meer ontoelaatbaar en levert geen doorbreking op van de paritas creditorum. Lees meer…

Caribisch procesrecht – positieve zijde van de devolutieve werking

Caribisch procesrecht – positieve zijde van de devolutieve werking

HR 31 januari 2014, ECLI:NL:HR:2014:214 (New India/Verweerder)

De werking van de positieve zijde van de devolutieve werking van het hoger beroep is in het procesrecht van Aruba, Curaçao, Sint Maarten, en Bonaire, Sint Eustatius en Saba (hierna: het Caribische procesrecht) niet wezenlijk anders dan in Nederland. Lees meer…

CAO Metalelektro niet van toepassing op metaalbewerking als ondergeschikte activiteit

CAO Metalelektro niet van toepassing op metaalbewerking als ondergeschikte activiteit

HR 31 januari 2014, ECLI:NL:HR:2014:215 (ROM en PME/Adimec)

Indien het be- en/of verwerken van metalen slechts een ondergeschikt onderdeel van de bedrijfsactiviteit van een onderneming vormt, is voor toerekening van de (overige) gewerkte arbeidsuren op de voet van het Vector-arrest geen plaats en valt die onderneming dus niet onder de werkingssfeer van de CAO voor de Metalelektro. Lees meer…

Arubaans procesrecht: miskenning grenzen van de rechtsstrijd en ontoelaatbare verrassingsbeslissing

Arubaans procesrecht: miskenning grenzen van de rechtsstrijd en ontoelaatbare verrassingsbeslissing

HR 31 januari 2014, ECLI:NL:HR:2014:212 (X c.s./Arubags & More N.V.)

Naar Arubaans appelprocesrecht is de appelrechter bevoegd ambtshalve tot vernietiging van de bestreden uitspraak over te gaan, buiten de (eventueel aangevoerde) grieven om (vgl. art. 281a en art. 429q lid 6 RvA). Bij de uitoefening van deze bevoegdheid mag de appelrechter evenwel niet buiten de grenzen van de rechtsstrijd treden. Hij mag evenmin handelen in strijd met het fundamentele beginsel van hoor en wederhoor en partijen niet verrassen met een beslissing, waarmee zij, gelet op het processuele debat, geen rekening behoefden te houden. Lees meer…

Wijziging van alimentatie na eerder veronderstellenderwijs aangenomen draagkracht

Wijziging van alimentatie na eerder veronderstellenderwijs aangenomen draagkracht

HR 31 januari 2014, ECLI:NL:HR:2014:220

Voor wijziging van alimentatie op de voet van art. 1:401 lid 1 BW moet sprake zijn van een relevante wijziging van omstandigheden ten opzichte van de door de alimentatierechter vastgestelde omstandigheden. Nu de alimentatierechter bij de vaststelling van de oorspronkelijke alimentatie (slechts) heeft aangenomen dat de man voldoende draagkracht had zonder uit te gaan van een concreet inkomstenbedrag, sluit de nu door het hof vastgestelde inkomenstoename niet uit dat sprake is van een relevante wijziging van omstandigheden in de zin van art. 1:401 lid 1 BW. Lees meer…

Geen hoger beroep tegen machtiging van bewindvoerder tot opheffing van huwelijkse voorwaarden

Geen hoger beroep tegen machtiging van bewindvoerder tot opheffing van huwelijkse voorwaarden

HR 24 januari 2014, ECLI:NL:HR:2014:160

Tegen een machtiging van een bewindvoerder ex art. 1:441 BW, strekkende tot opheffing van huwelijkse voorwaarden waarbij de rechthebbende partij is, staat geen hoger beroep open door de zoons van de rechthebbende met toekomstige, erfrechtelijke aanspraken. Zoons zijn noch op de voet van art. 798 lid 1 Rv, noch op de voet van art. 798 lid 2 Rv als belanghebbenden aan te merken. Lees meer…

Archief

Cassatieblog.nl