Wet Bopz: geen recht op bijstand tolk bij psychiatrisch onderzoek
HR 3 februari 2017, ECLI:NL:HR:2017:165
Uit art. 5 Wet Bopz en de art. 5 en 6 EVRM vloeit noch in het algemeen, noch in dit geval voort dat de betrokkene recht heeft op bijstand van een tolk in de moedertaal tijdens het onderzoek ten behoeve van het opstellen van een geneeskundige verklaring als bedoeld in art. 5 Wet Bopz. (meer…)
Vervangende toestemming verhuizing zonder definitieve vaststelling ouderschapsregeling
HR 25 november 2016, ECLI:NL:HR:2016:2709
Onder omstandigheden kan een afweging van alle betrokken belangen meebrengen dat vervangende toestemming voor verhuizing op de voet van art. 1:253a BW moet of kan worden verleend op een moment waarop voor de periode na de verhuizing nog geen (definitieve) regeling is vastgesteld. (meer…)
Risicoverzwaringsregeling in verzekeringspolis prevaleert boven art. 293 (oud) WvK
HR 17 februari 2017, ECLI:NL:HR:2017:274
De (inmiddels vervallen) risicoverzwaringsregeling van art. 293 (oud) WvK is van regelend recht, zodat een daarvan afwijkende regeling in de polisvoorwaarden prevaleert. (meer…)
Schadeberekening in geval van ’total loss’ verklaarde auto
HR 10 februari 2017, ECLI:NL:HR:2017:208 (Verzoeker/New India)
Wanneer een zaak geheel verloren gaat doordat herstel niet mogelijk is of economisch onverantwoord, lijdt de benadeelde een verlies gelijk aan de waarde van de zaak. Ingeval een auto total loss wordt verklaard, kan dan ook aanspraak worden gemaakt op een vergoeding van de marktwaarde van de auto ten tijde van het verlies. Hiermee wordt recht gedaan aan het uitgangspunt dat de benadeelde zoveel mogelijk in de positie moet worden gebracht waarin hij zonder schadeveroorzakende gebeurtenis zou hebben verkeerd. (meer…)
Appel vervalt niet bij te late betaling van nageheven griffierecht (Caribisch recht)
HR 17 februari 2017, ECLI:NL:HR:2017:269, 272, 280 en 284
1. Art. 270 lid 5 Rv (van Aruba, Sint Maarten, Curaçao of de BES-eilanden) kan niet worden aangemerkt als een wettelijke grondslag die op voldoende voorzienbare wijze de sanctie van verval van het hoger beroep verbindt aan niet-tijdige betaling van nageheven griffierecht.
2. Als het hof, ondanks de niet-tijdige betaling van het griffierecht en het daaruit voortvloeiende verval van het hoger beroep, toch gelegenheid aan de desbetreffende procespartij heeft gegeven voor een verdere inhoudelijke proceshandeling, zoals het indienen van een processtuk of het houden van een pleidooi, mag die procespartij in beginsel erop vertrouwen dat het hoger beroep aanhangig is en dat de door het hof toegelaten proceshandeling niet nodeloos zal blijken te zijn. (meer…)